Βιογραφίες Ξένων Επιστημόμων

Albert Einstein 
Άλμπερτ Αϊνστάιν : Ουλμ 14/3/1879 – Πρίνστον 18/4/1955

Γερμανός φυσικός, εβραϊκής καταγωγής, βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής (1921,στην θεωρητική φυσική). Θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας, ίσως ο σημαντικότερος επιστήμονας όλων των εποχών.
Η επίδραση των ανακαλύψεων του Αϊνστάιν σχετικά με την φύση του χώρου και του χρόνου, εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας σε φυσική, κοσμολογία, και μαθηματικά.

Carl Edward Sagan
Καρλ Έντουαρντ Σέιγκαν  : 9/11/1934 – 20/12/1996

Αμερικανός αστρονόμος, αστροφυσικός, συγγραφέας εκλαϊκευμένων επιστημονικών έργων.
Συνιδρυτής της επιστήμης της αστροβιολογίας,
συν-συγγραφέας του SETI: Intelligent life in the universe. Συνιδρυτής της Πλανητικής Εταιρείας (Planetary Society). Τηλεπαρουσιαστής/αφηγητής της περίφημης επιστημονικής σειράς Cosmos A Personal Voyage, 1980 (βραβεία Emmy) από την οποία έγινε ευρύτερα γνωστός.

Stephen William Hawking
Στήβεν Γουίλιαμ Χόκινγκ :  8/1/1942 – 14/3/2018 

 Βρετανός θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος, καθηγητής Μαθηματικών 1979–2009 & διευθυντής Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας (Πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ)
Προέβλεψε θεωρητικά ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία (ακτινοβολία Χόκινγκ). Επίτιμος συνεργάτης της Βασιλικής Εταιρείας των Τεχνών, ισόβιο μέλος στην Επισκοπική Ακαδημία Επιστημών.Αποδέκτης του Προεδρικού Μεταλλίου της Ελευθερίας, (το υψηλότερο πολιτικό βραβείο στις Ηνωμένες Πολιτείες). Το βιβλίο του «Το Χρονικό του Χρόνου» έμεινε στη λίστα με τα best-seller της Βρετανικής Sunday Times για 237 εβδομάδες. Έπασχε από τη νόσο του κινητικού νευρώνα κατάσταση που είχε εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των ετών. Ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου παράλυτος και επικοινωνούσε μέσω συσκευής παραγωγής ομιλίας.

Sir Isaac Newton 
 Σερ Ισαάκ Νιούτον :  4/1/1643 – 31/3/1727

Άγγλος φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής και θεολόγος. Πατέρας της Κλασικής Φυσικής. Με τις παρατηρήσεις του Γαλιλαίου και τους νόμους του Κέπλερ για την κίνηση των πλανητών,
διατύπωσε τους τρεις νόμους της κίνησης
και τον «νόμο της βαρύτητας».
Ιστορικής σημασίας μελέτες για τη φύση του φωτός.
Καθοριστική συμβολή στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών (διαφορικό/ολοκληρωτικό λογισμό).
Απόκτησε τον τίτλο του Εταίρου της Βασιλικής Εταιρείας και διατέλεσε πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας.

Πηγή εικόνας : https://www.britannica.com/story/understanding-newtons-laws-of-motion



Galileo Galilei 
Γαλιλαίος Γαλιλέι :  15/2/1564 – 8/1/1642

Ιταλός φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος,  σύγχρονος επιστημονικός επαναστάτης. Βελτίωσε το  τηλεσκόπιο, ανακάλυψε 4 μεγάλους δορυφόρους του Δία και τις ηλιακές κηλίδες. Διατύπωσε τους νόμους του εκκρεμούς, το νόμο της πτώσεως των σωμάτων. Υποστήριξε τη θεωρία του Κοπέρνικου/Αρίσταρχου για το Ηλιακό σύστημα.
«Πατέρας της σύγχρονης Αστρονομίας», ο πρώτος σύγχρονος φυσικός (υπόθεση, πείραμα και μαθηματικοποίηση της φυσικής). Συνεργάστηκε με τον Γιοχάνες Κέπλερ, θεωρήθηκε αιρετικός και συγκρούσθηκε με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Τον ανάγκασαν να αποκηρύξει δημόσια τις πεποιθήσεις του. Από την ιστορία του Γαλιλαίου έμεινε παροιμιώδης η φράση: «Και όμως κινείται».
Ο τάφος του μεγάλου επιστήμονα βρίσκεται
στον Καθεδρικό Ναό του Σάντα Κρότσε στη Φλωρεντία.
Ο Πάπας αποκατέστησε τη μνήμη του Γαλιλαίου το 1992.

Robert Hooke 
Ρόμπερτ Χουκ : 28/7/1635 – 3/3/1703) 

Άγγλος φυσικός, αρχιτέκτονας (το 1966 μετά την μεγάλη πυρκαγιά στο Λονδίνο), διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στην επιστημονική επανάσταση. Το 1660 διατύπωσε το νόμο για την ελαστικότητα των ελατηρίων. Το 1665 έχοντας ήδη κατασκευάσει μικροσκόπια στο έργο του  Micrographia, ερεύνησε πρώτος κύτταρο και ζωντανούς οργανισμούς. Στην Οξφόρθη (1655-1668) συνεργάστηκε με τον Ρομπερτ Μπόϊλ και αφού κατασκεύασε την αντλία κενού ανακαλύφθηκε ο 1ος Νόμος Αερίων.Ίδρυσε με άλλους(1660) την Βασιλική Εταιρία.  Μελέτησε το φαινόμενο της διάθλασης συμπεραίνοντας την κυματική φύση του φωτός. Χρησιμοποιώντας τους νόμους του Κέπλερ κατέληξε στον νόμο της παγκόσμιας έλξης την ίδια περίοδο με το Νεύτωνα (έπρεπε να γίνει το ανάποδο).

Johannes Kepler
Γιοχάνες Κέπλερ :  27/12/1571 – 15/11/1630 

Γερμανός  αστρονόμος, μαθηματικός, συγγραφέας, καταλυτική φυσιογνωμία στην επιστημονική επανάσταση των νεότερων χρόνων. «Νομοθέτης του ουρανού» Διαμόρφωσε τους 3 νόμους για την κίνηση των πλανητών γύρω από τον Ήλιο Α) των ελλειπτικών τροχιών Β) ίσων εμβαδών Γ ) των περιόδων.
Τα βιβλία αποτελούν θεμελίωση της Θεωρίας του Νεύτωνα για τη δύναμη έλξεως. Βοηθός του αστρονόμου Τύχο Μπράχε. Εφηύρε μια βελτιωμένη έκδοση ενός τηλεσκοπίου διάθλασης (του Κέπλερ).
Περιέγραφε τη νέα αστρονομία του ως «ουράνια φυσική», σαν μια «εκδρομή στη Μεταφυσική του Αριστοτέλη» και ως «συμπλήρωμα του Αριστοτέλη του Ουρανού».

Charles Augustin de Coulomb

Κάρολος Αυγουστίνος ντε Κουλόμπ : 14/6/1736 – 23/8/1806

Γάλλος στρατιωτικός μηχανικός ασχολήθηκες με μελέτες για τις μαγνητικές πυξίδες, την τριβή στη λειτουργία των μηχανών, ηλεκτρισμό, μαγνητισμό. Εκατοντάδες μελέτες για κατασκευές δημοσίων έργων, την αντοχή των υλικών και τις δυνάμεις φορτίων πάνω σε δοκούς.
Έθεσε τα θεμέλια της μελέτης βέλτιστης παραγωγής έργου από ανθρώπους και ζώα. Επινόησε  το στροφικό εκκρεμές, το οποίο επινόησε ο ίδιος. Απέδειξε τον φερώνυμο νόμο του αντίστροφου τετραγώνου για την ηλεκτροστατική δύναμη ανάμεσα σε δύο φορτία.
Πρύτανης του Institut de France (όπως είχε μετονομαστεί η Ακαδημία Επιστημών του Παρισιού).
Η μονάδα μέτρησης του ηλεκτρικού φορτίου, στο διεθνές σύστημα μονάδων, φέρει προς τιμή του το όνομά του

Sir Ernest Rutherford
Έρνεστ Ράδερφορντ, 30/10/1871-19/10/1936

Νεοζηλανδός φυσικός και χημικός. Aνακάλυψε ότι το άτομο έχει συγκεντρωμένο το θετικό φορτίο στο κέντρο του και το αρνητικό περιφερειακά (πλανητικό μοντέλο του ατόμου), που διαδέχτηκε το «μοντέλο του σταφιδόψωμου» του Τόμσον. Το μοντέλο τροποποιήθηκε αργότερα από τον Νιλς Μπορ (Bohr), που δημιούργησε το τροχιακό μοντέλο του ατόμου. Ηγήθηκε της πρώτης προσπάθειας διάσπασης του ατόμου το 1918.
1898: έδρα της Φυσικής στο πανεπιστήμιο Μακ Γκιλλ στο Μόντρεαλ του Καναδά. Εξήγαγε τη σχέση του χρόνου ημιζωής ραδιενεργού στοιχείου. Παρατήρησε τις ακτίνες γ. 1907 : στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. 1917 διευθυντής  στο εργαστήριο του Κάβεντις, του Κέιμπριτζ.
Ο πρώτος που μεταστοιχείωσε ένα χημικό στοιχείο σε ένα άλλο.
Πρόβλεψε την ύπαρξη του νετρονίου (επαληθεύτηκε το 1932 με την ανακάλυψη του νετρονίου από τον Τζέιμς Τσάντγουικ)

Πηγή εικόνας : https://en.wikipedia.org/wiki/Ernest_Rutherford




Niels Henrik David Bohr
Νιλς Μπορ : 7/10/1885 – 18/11/1962

Δανός φυσικός, θεμελιώδης συνεισφορά στην δομή του ατόμου και την κβαντική μηχανική. Ο μεγαλύτερος θεωρητικό φυσικός μετά τον Άλμπερτ Αϊνστάιν. Εργάστηκε για την κατασκευή της ατομικής βόμβας, υπέρμαχος της ειρηνικής χρήσης. Δημιουργός της πρώτης κβαντικής θεωρίας του ατόμου, από τους θεμελιωτές της κβαντικής φυσικής. Συνεργάσθηκε με τον Ράδερφοντ και το 1913 συνδύασε το μοντέλο Ράδερφοντ με τη Κβαντική Θεωρία του Μαξ Πλανκ.  Υπέθεσε ότι το ηλεκτρόνιο : (α) ακολουθεί μόνον ορισμένες τροχιές (β) ακτινοβολεί μόνο όταν αλλάζει τροχιά.
1922: τιμήθηκε με Νόμπελ Φυσικής ερμηνεύοντας όλες τις φασματικές γραμμές που εκπέμπει το υδρογόνο(θεωρητικά)
Διάσημες οι αντιπαραθέσεις του με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν σχετικά με την τότε νέα κβαντική μηχανική.

Πηγή εικόνας : https://www.thoughtco.com/niels-bohr-biographical-profile-2699055